Princi,Nikolo Makiaveli.

Nuk ekziston ndonjë vepër politike apo traktat politik të jetë përdorur, cituar dhe debatuar më shumë se Princi i Nikolo Makiavelit. I shkruar në shekullin XVI, me një qasje të re për kohën, përbën një nga veprat e para të filozofisë moderne, veçanërisht filozofisë politike. Princi, dhuratë jo e rastësishme për Lorenco de Mediçin, trajton temat kryesore qe preokuponin princat; të kuptuarit dhe llojet e principatave, fitimi dhe ruajtja e tyre, çfarë (nuk) duhet të bëjnë princat; çdo gjë që- një njeri që ka pushtet ose dëshiron të fitojë- duhet të ketë parasysh.

“Në shumicën e rasteve, ata duan t’i hyjnë në zemër një Princi e kanë për zakon që të ofrojnë ato gjëra që i vlerësojnë si më të dashurat për ta ose që vërejnë se i pëlqen më tepër Princit; për këtë arsye shumë herë shohim të ofrohen kuaj, armë, coha të arta, gurë të çmuar dhe stoli të tilla të denja për madhështinë e një princi. Duke dashur pra unë që t’i ofroj Madhështisë Suaj ndonjë dëshmi të dëshirës sime për t’ju shërbyer, nuk gjeta mes pasurive të mia asgjë prej gjëje që ta çmoj apo ta vlerësoj më shumë sesa dijenitë lidhur me veprat e njerëzve të mëdhenj, të mësuar nga unë falë një reflektimi të gjatë mbi ngjarjet e epokës moderne dhe një studimi të vazhdueshëm mbi ngjarjet e së shkuarës: tashmë po jua dërgoj juve , pasi që i kam shqyrtuar me shumë zell, kam medituar në lidhje me to dhe i kam përmbledhur në një vëllim të vogël.

Dhe, ndonëse e gjykoj të padenjë për t’u paraqitur para jush kjo veper, megjithatë kam besim se falë përmbajtjes së saj, ajo do të bëhet e pranueshme duke konsideruar se nga ana ime nuk mund t’ju bëhet dhuratë më e madhe, se të krijuarit për jt të mundësisë që brenda një kohe tejet të shkurtër të kuptoni gjithçka që unë, përgjatë shumë viteve dhe mes aq shumë veshtirësive dhe rreziqeve, kam njohur dhe kuptuar.